اولین تجربه‌ی رمان‌نویسی حسام‌الدین مطهری، داستانی از زندگی پرپیچ و خم خانواده‌ای در جریان انقلاب است. خانواده‌ای که از هم دور می‌افتند و زمانی هم‌دیگر را پیدا می‌کنند که آرزو می‌کنند کاش تا ابد مانند معمای مجهولی برای هم باقی می‌ماندند. جای خوشبختی است که رمانی پیدا می‌شود تا حوادث عظیم انقلاب و ظرفیت عظیم داستانی آن را به‌کار گیرد.  داستان‌پردازی و توصیفات زیبای مطهری قابل تحسین است گرچه جا دارد که به او فرصت داد تا در آثار بعدی‌اش، شاهد قلم پخته‌تری از او باشیم.